چرا حتی با دیدن سایه برخی از شخصیت های موجود در دنیای بازی آن‌ها را می‌شناسیم؟ چرا در طراحی آن‌ها معمولاً کمی اغراق می‌شود؟ در این مقاله ویدیویی متوجه خواهیم شد که چرا فلان کاراکتر شمشیری بیش از حد بزرگ یا فلان شخصیت دیگر سرش بسیار کوچکی داشت.

اسپیدران(Speedrun)

انواع و اقسام مسابقات عجیب و غریب در موضوعات مختلف و در جاهای گوناگون
برگزار می‌شود. یکی از این مسابقاتِ مخصوص گیمر‌‌ها، مسابقات اسپیدران کردن بازی‌ها است.

در این مسابقات هدف به پایان رساندن بازی در سریع‌ترین زمان ممکن است. انواع قوانین هم وجود دارند. آیا اجازه دارید که حین انجام بازی استراحت کنید؟ آیا اجازه دارید که بازی را ذخیره کنید؟ آیا اجازه استفاده از باگ‌ها و گلیچ های بازی را دارید؟ تعریف به پایان رساندن بازی چیست؟ باید کل بازی را به پایان برسانید یا بخش اصلی را؟ آیا اجازه دارید که بخش هایی از بازی را کاملا دور بزنید؟ قوانین می‌توانند متفاوت باشند. کل مسابقات اسپید‌ران درباره ذخیره کردن چند ثانیه در اینجا و آنجا با هدف رکورد زدن است.

درباره اسپید‌ران میتوان ساعت‌ها نوشت. علت محبوبیت این پدیده علاقه بازیکنان از یک طرف و طراحان بازی از سوی دیگر به آن است. همین علاقه باعث ایجاد اجتماع های مختلف مجازی و واقعی در جاهای گوناگون شده است. این علاقه بازیکنانی با توانایی‌های فوق‌العاده خلق کرده است. در این مقاله می‌خواهیم به صورت ویژه درباره ساخت و طراحی بازی های اسپیدرانر پسند صحبت کنیم. ساخت بازی‌هایی که توجه اسپیدرانر‌ها را جلب کند. این موضوعی است که به تازگی مورد توجه طراحان بازی قرار گرفته است و مکانی نسبتاً کشف نشده در دنیای طراحی بازی است.

به عنوان یک طراح بازی دیدن بازیکن‌هایی که با علاقه و شوق، بازی شما را تجربه می‌کنند و سعی می‌کنند تا با بخش‌های مختلف آن آشنا شوند، لذت بخش است. دیدن بازیکن‌هایی که خود را در جای پای شما قرار می‌دهند و شیوه طراحی بازی و خلأهای موجود در آن را رمزگشایی می‌کنند، چرا خوشایند نباشد؟ در کنار این مسئله اما، چندین نکته حائز اهمیت برای جامعه بازی‌سازوجود دارد.

علاقه‌مندان به اسپیدران بسیار فعال هستند. ویدیو‌های بسیاری توسط اسپیدرانر ها بر روی شبکه های مختلف اجتماعی منتشر می‌شود. این باعث در معرض دید قرار گرفتن بازی‌ها می‌گردد. علت توجه بسیاری از طراحان بازی و به خصوص طراحان بازی‌های مستقل به علایق و خواسته‌های جمعیت اسپیدرانر‌، همین فعالیت‌ زیاد آن‌ها است. این فعالیت ها به نوعی تبلیغات رایگان برای بازی شماست. توجه اسپیدرانر‌ها به بازی شما سبب دیده شدن بازیتان در میان انبوه بازی‌‌ها می‌شود. اگر بودجه کمی دارید، توجه به این اجتماع روش بسیار مناسبی است.

اکنون بیایید به این بپردازیم برای ساخت بازی های باب میل اسپیدرانرها باید به چه نکاتی توجه داشته باشیم؟ تاکتیک های قدیمی مانند جا گذاشتن گلیچ های عمدی در بازی روش مناسبی برای به دست آوردن توجه اسپیدرانر‌ها نیست. اگر بازی شما دارای یک سری پارامتر های خاص باشد، اسپیدرانر ها خود به دنبال شما می‌آیند.

اما این پارامترها چیست؟

اول توجه اسپید رانر ها معمولا به بازی های مبتنی بر واکنش دقیق است. بازی‌هایی مانند: سوپر ماریو، سوپر میت بوی و تتریس و… . علت مسئله هم مشخص است. واکنش های بسیار سریع و دقیق نیازمند مهارت بالا هستند و مشاهده مهارت اسپیدرانر‌ها در این بازی‌ها در نفس گیر‌ترین حالت خود است.

همانطور که گفته شد به جا گذاشتن گلیچ‌های دیوانه‌وار در بازی راه حل خوبی برای به دست آوردن دل اسپیدرانرها نیست. ویژگی مشترک بسیاری از بازی‌های اسپیدرانر پسند، داشتن کنترل های سفت و محکم است. کنترل بازی نباید حس بدی را به بازیکن القا کند. کاراکتر بازی باید مانند موم در دست بازیکن باشد. داشتن کنترل‌های دقیق بسیار مهم تر از به جا گذاشتن گلیچ های واضح در بازی است. گلیچ ها هم البته به نوبه خود می توانند جذاب باشند اما در استفاده از آن‌ها نباید زیاده روی کرد.

ویژگی دوم بازی های اسپیدرانر پسند ثبات و یکپارچگی در عین تحرک و تنوع است. این جمله شاید در نگاه اول عجیب یا متناقض به نظر برسد. منظور این است که بازیکن باید در مقابل مشکلاتی که بازی بر سر راهش قرار می دهد، دارای آزادی عمل و انتخاب های متنوع باشد.

اگر تنها یک راه به عنوان بهترین راه برای به پایان رساندن بازی وجود داشته باشد، بالاخره بازیکنی آن را پیدا می کند. تمام حرکات را به خاطر می‌سپارد و بازی را به بهترین شکل تمام می‌کند. در چنین حالتی دیگر کسی به فکر شکستن رکورد نخواهد افتاد. اگر اسپیدرانرها را واقعاً دوست دارید، باید بازی‌تان را طوری طراحی کنید که حرکات بسیار ریز بر روند بازی اثرگذار باشند. کسری از ثانیه سریع‌تر پریدن باید بر مکان فرود آمدن بازیکن اثرگذار باشد. این نکته باعث می‌شود کسی نتواند حرکت‌ها را به خاطر بسپارد یا ادعا کند که بهترین راه به پایان رساندن بازی را پیدا کرده است. تنها خواهد توانست رکورد بزند. کسی هم از زدن رکورد پیشین ناامید نمی‌شود.

کنار تنوع و تحرک اما میزانی از ثبات هم نیاز است. بازیکن در قبال انجام اعمال یکسان باید با نتایج یکسان مواجه شود. اسپیدران کردن بازی‌ها شامل مقدار زیادی از انجام کارهای تکراری و تمرین است. بازیکن موقع پرش نباید گاه هشت پیکسل آن طرف‌تر و گاه هفت پیکسل آن طرف‌تر فرود آید. طراحی بازی به صورتی که در عین تنوع و تحرک ثبات و یکپارچگی هم داشته باشد، کار بسیار سختی است. این قضیه به خوبی درهوش مصنوعی دشمنان نمود پیدا می‌کند. اگر ثبات و یکپارچگی بسیار زیاد باشد، دشمنان دیگر چالش زیادی محسوب نخواهند شد و تنوع و تحرک کم میشود. در صورتی که هوش مصنوعی آن‌ها بسیار بالا باشد، به یکپارچگی بازی و قابلیت تکرارپذیری ضربه وارد می‌شود. رسیدن به یک نقطه تعادل میان این دو بسیار سخت است. به عنوان یک نکته مهم در طراحی بازی های اسپیدرانر پسند این را به خاطر داشته باشید که از هوش مصنوعی پیچیده پرهیز کنید و به پیش بینی پذیری توجه داشته باشید.

اگر اصرار دارید که از المان‌های راندم و تصادفی در بازی خود حتماً استفاده کنید، اطمینان حاصل کنید که حالات خوب و بد در تعداد مشخصی از بازی کردن به یکدیگر نزدیک باشد. برای مثال در بازی تتریس گروهی از بلوک های بد برای ما فاجعه آفرین است. همین مسئله برای یک اسپیدرانر که معمولاً بیشتر از ما در بازی دوام می‌آورد، تفاوت چندانی ایجاد نمی‌کند. به لطف طراحی خوب بازی، او با تعدادی نسبتاً برابر از مجموعه بلوک‌های خوب و بد مواجه می‌شود. در چنین حالتی که تصادف حاکم است، نوعی یکپارچگی و ثبات هم یافت می‌شود.

نکته دیگری که در این مقاله می‌خواهیم به آن بپردازیم، آپدیت بازی‌ها است. پیش‌تر بازی ها یک بار منتشر می‌شدند. این تا حد زیادی به خاطر عرضه شدن در نسخه‌های فیزیکی بود. بازی‌های مدرن‌تر معمولاً بار‌ها و بار‌ها آپدیت می‌شوند. باگی که در چهار ورژن قبل‌تر یک بازی وجود داشت، شاید امروز دیگر وجود نداشته باشد. این مقایسه کردن اسپیدران‌های افراد مختلف را سخت‌تر می‌کند. در مورد بازی‌های جدید حین مقایسه، باید ورژن بازی را هم مدنظر قرار دهیم. یکی دیگر از مشکلات آپدیت‌ها این است که برای اسپیدران کردن یک بازی شما به تمرین و تکرار زیاد نیاز دارید. برطرف کردن برخی باگ ها در آپدیت های کوتاه‌مدت باعث می شود که کل زحمات اسپیدرانر‌ به هدر رود. اگر در بازی خود تمر‌کزتان بر اجتماع اسپیدرانر‌ است، میان پولیش کردن بازی خود و رها کردن برخی از باگ‌ها نوعی تعادل ایجاد کنید. مطمئن شوید که آپدیت های شما درهای جدیدی را به سوی اسپیدرانرها می‌گشاید و به تجربه آن‌ها لطمه نمی‌زند.

در نهایت فراموش نکنید که اسپیدرانرها بخشی از اجتماع بزرگ دوستداران بازی هستند و باید در عین توجه به آن ها نیم‌نگاهی به سایرین هم داشته باشید. اگر هم قصدتان ساخت بازی اسپیدرانر پسند نیست، آن‌ها را به کلی فراموش نکنید.