احساس ضعف می‌کنید و دشمنان موجود، برایتان چالش محسوب می‌شوند. به مرور با پیشرفت تجهیزات و قابلیت‌های نو خشم خود را بر روی دشمنان خالی می‌کنید. حس خوب قدرت، بسیار لذت بخش است؛ تار و مار کردن همان دشمنانی که به شما امان نمی‌ادند. مطمئن هستم که چنین تجربه لذت‌بخشی را در دنیای بازی‌ بارها داشته‌اید. با این حال بسیاری در طراحی بازی های خود نمی‌توانند چنین تجربه‌ای خلق کنند. این مقاله ویدیویی را از دست ندهید تا نگاهی دقیق‌تر به این قضیه داشته باشیم.

حس خوش قدرت

در بازی‌های مبارزه محور، بازیکن معمولاً به مرور قوی‌تر می‌شود و یا ابزارها و توانایی‌های جدیدی را را به دست می‌آورد. لازم به گفتن نیست که اگر دشمنان هم به مرور قوی‌تر نشوند، بازی به سرعت خسته‌کننده می‌شود. نکته این‌ جاست که اگر قدرت و یا جان دشمنان همگام با بازیکن بیشتر شود، بازیکن هیچ‌گاه احساس پیشرفت نمی‌کند. برای حل این تعارض مواجه کردن بازیکن با دشمنان ضعیف پیشین، فکر خوبی است. با این کار به بازیکن یادآوری می‌کنیم که او نسبت به زمان آغاز بازی، چه‌قدر پیشرفت کرده‌ است.

نمونه

نمونه بسیار خوب این نکته، بازی Skyrim است. شما می‌توانید یک شخصیت با سطح بسیار بالا و تجهیزات بسیار خوب باشید و هنوز با دشمنان ضعیف روبرو شوید. مبارزه بدون زحمت با این دشمنان، به شما یادآوری می‌کند که در طول ماجراجویی خود چه دستاوردهایی داشته‌اید و این به نوبه خود حسی خوب و ارضا کننده‌ است.

با انتقادات و پیشنهاداتتان کمک کنید تا ما بهتر شویم.